മുഖ്യമന്ത്രി പിണറായി വിജയന് മാധ്യമങ്ങളോടുള്ള അസഹിഷ്ണുത പുതിയ കാര്യമൊന്നുമല്ല. അദ്ദേഹത്തിന് മാധ്യമ പ്രവര്‍ത്തകര്‍ പരനാറികളും, പുറത്ത് നില്‍ക്കേണ്ടവരുമാണ്. അപൂര്‍വം ചില അവസരങ്ങളില്‍ തനിക്ക് വേണ്ടി സ്തുതി പാടുമെങ്കില്‍ മാത്രമേ മാധ്യമങ്ങളെ അദ്ദേഹം അംഗീകരിക്കാറുള്ളു. സ്തുതിപാടകരല്ലാത്ത എല്ലാ മാധ്യമങ്ങളും മുഖ്യമന്ത്രി പിണറായി വിജയനെ സംബന്ധിച്ച് പ്രത്യേക അജഢയോടെ തനിക്കെതിരെ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നവരാണ്. അവരുടെ ആവശ്യമാണ് മുഖ്യമന്ത്രിയുടെ രാജി. അങ്ങനെയുള്ള വരെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താന്‍ മുഖ്യമന്ത്രി രാജി വയ്ക്കുമെന്ന് ആരെങ്കിലും കരുതുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ അത് നടക്കാന്‍ പോകുന്നില്ലെന്ന് മുഖ്യമന്ത്രി തുറന്നു പറയുന്നതില്‍ എന്താണ് തെറ്റ്. എന്നാല്‍ അതല്ല ഇവിടത്തെ യഥാര്‍ഥ പ്രശ്‌നം. മുഖ്യമന്ത്രി വിരട്ടിയാല്‍ വിരണ്ടു പോകുന്ന മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകര്‍ തന്നെ അല്ലെ ഇവിടത്തെ യഥാര്‍ഥ പ്രശ്‌നം.

അധികം പിന്നോട്ട് ഒന്നും പോകുന്നില്ല. കഴിഞ്ഞ യു.ഡി.എഫ് സര്‍ക്കാരിന്റെ കാലം ഒന്നും പരിശോധിച്ചാല്‍ മതി. എന്തായിരുന്ന മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകരുടെ പവര്‍. മുഖ്യമന്ത്രിയായിരുന്ന ഉമ്മന്‍ചാണ്ടിയെ വഴിയില്‍ തടഞ്ഞു നിര്‍ത്തിവരെ അവര്‍ ചോദ്യങ്ങള്‍ ചോദിച്ചു. വഴിയില്‍ തടഞ്ഞ് ചോദ്യങ്ങള്‍ ചോദിച്ച് അതിന് മുഖ്യമന്ത്രി മറുപടി പറയാത്ത സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ മുഖ്യമന്ത്രിയുടെ പ്രതികരിക്കാത്തതിനെതിരെ വരെ രൂക്ഷമായ വാര്‍ത്തകള്‍ നല്‍കി. ബുധനാഴ്ച്ച മന്ത്രിസഭാ യോഗത്തിന് ശേഷം കൃത്യമായി തന്നെ മുഖ്യമന്ത്രി ഉമ്മന്‍ചാണ്ടി വാര്‍ത്താ സമ്മേളനം നടത്തിയിരുന്നു. ഇങ്ങനെയൊരു അവസരമുണ്ടായിരുന്നിട്ടും മുഖ്യമന്ത്രിയെ വഴിയില്‍ തടഞ്ഞ് അദ്ദേഹത്തിനെ ചോദ്യം ചെയ്യാനുള്ള അവകാശം മാധ്യമ പ്രവര്‍ത്തകര്‍ സ്വന്തമാക്കി. ഇന്ന് മന്ത്രിസഭക്ക് ശേഷമുള്ള വാര്‍ത്താ സമ്മേളനമില്ല. കോവിഡിന് മുമ്പ് അപൂര്‍വ്വമായി വിളിച്ചിരുന്ന വാര്‍ത്താ സമ്മേളനത്തില്‍ വിഷയത്തിന് പുറത്തുള്ള ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് മറുപടി പറയാനും പിണറായി വിജയനെന്ന മുഖ്യമന്ത്രി തയ്യാറായില്ല. കോവിഡ് കാലത്ത് ആരോഗ്യമന്ത്രി ശൈലജ ടീച്ചര്‍ മികച്ച പ്രകടനം നടത്തുകയും പ്രതിഛായ വര്‍ധിക്കുകയും ചെയ്‌തോടെ മുഖ്യമന്ത്രി ദിവസവും വാര്‍ത്താ സമ്മേളനം നടത്തി തുടങ്ങി. എന്നാല്‍ കോവിഡ് കാലത്തെ സര്‍ക്കാരിന്റെ അഴിമതി കഥകള്‍ പുറത്തു വന്നതോടെ മാധ്യമങ്ങള്‍ ചോദ്യങ്ങള്‍ ചോദിച്ചു തുടങ്ങി. ഇതോടെ പിണറായി തന്റെ അസഹിഷ്ണുത പുറത്തെടുത്തു തുടങ്ങി. ഇതോടെ മാധ്യമ പ്രവര്‍ത്തകര്‍ തങ്ങളുടെ ചോദ്യശലങ്ങളുടെ ശക്തി കുറക്കുകയാണ് ചെയ്ത്. അല്ലാത്ത ചോദ്യം ചോദിക്കാനുള്ള തങ്ങളുടെ അവകാശം അവര്‍ പിണറായി വിജയനെതിരെ ഉപയോഗിച്ചിട്ടില്ല എന്നതാണ് സത്യം.

സോഷ്യല്‍ മീഡിയ സജീവമായതോടെ മാധ്യമങ്ങള്‍ ഏറ്റെടുക്കാന്‍ മടിച്ചാലും സമൂഹത്തില്‍ ചില വിഷയങ്ങള്‍ ശക്തമായി തന്നെ ചര്‍ച്ചയാകുകയാണ്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ താല്‍പര്യമില്ലെങ്കിലും മാധ്യമങ്ങള്‍ റേറ്റിംഗ് കൂട്ടുന്നതിനായി എങ്കിലും ഇത്തരം വിഷയങ്ങള്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്യേണ്ടി വരുന്നു. മാധ്യമ പ്രവര്‍ത്തകരില്‍ നല്ലൊരു ശതമാനം ഇടതുപക്ഷ അനുഭാവികള്‍ തന്നെയാണ്. ഇതില്‍ പലര്‍ക്കും ഇഷ്ടം സ്തുതിപാടകരായി പിണറായി പറയുന്നത് കേട്ടിരിക്കാനാണ്. ഇത്തരക്കാര്‍ ആണോ പിണറായിയുടെ വാര്‍ത്താ സമ്മേളനത്തില്‍ പങ്കെടുക്കുന്നതെന്നാണ് സാധാരണക്കാര്‍ സംശയിക്കുന്നത്. അപൂര്‍വം പ്രതിപക്ഷ സ്വരം ഉയരുമ്പോള്‍ അതിനെ ഉടന്‍ തന്നെ അടിച്ചമര്‍ത്തുന്ന നിലപാടാണ് പിണറായിയുടെ വാര്‍ത്താ സമ്മേളനത്തില്‍ മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകരുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നുമുണ്ടാകുന്നത്. ഇന്നലെ മാധ്യമങ്ങളെ പിണറായി വിജയന്‍ വിമര്‍ശിച്ചപ്പോള്‍ അതില്‍ ന്യായമുണ്ടെന്ന് വാദിക്കുന്ന മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകര്‍ ഇതിന് ഉദാഹരമണാണ്. ഇന്നലെ മുഖ്യമന്ത്രിക്ക് പറയേണ്ടി വന്നത് കോവിഡ് ദുരന്തം, രാജമലദുരന്തം പിന്നെ മാധ്യമ ദുരന്തം. ഓരോ ദുരന്തങ്ങള്‍ എന്നിങ്ങനെ മാധ്യമ പ്രവര്‍ത്തകര്‍ തന്നെ തങ്ങളുടെ സഹപ്രവര്‍ത്തകരെ വിമര്‍ശിക്കുന്ന കാഴ്ച്ച തികച്ചും നിന്ത്യമാണ്. അപ്പോള്‍ പിന്നെ പിണറായി വിജയന്‍ പറയുന്നതില്‍ എന്തിരിക്കുന്നു.

മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകര്‍ എന്നും പ്രതിപക്ഷമായിരിക്കുകയെന്നത് മാധ്യമ ധര്‍മമാണ്. എന്നാല്‍ ഇന്ന് ഇത് പാലിക്കുന്നുണ്ടോയെന്ന് സംശയമാണ്. പലരും സ്വന്തം നേട്ടങ്ങള്‍ക്ക് മാധ്യമ പ്രവര്‍ത്തനം എന്ന തന്റെ തൊഴില്‍ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുകയാണ്. തിരുവനന്തപുരത്ത് മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകരും വക്കീലന്മാരു തമ്മിലുണ്ടായ പോരാട്ടത്തിനിടെ മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകരെ അവര്‍ വിളിച്ചത് മാധ്യമ വേശ്യകളെന്നാണ്. അന്ന് മാധ്യമങ്ങള്‍ ശക്തമായ പ്രതിഷേധം നടത്തി. വക്കീലന്മാരല്ലാത്ത പൊതുസമൂഹം മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകര്‍ക്കൊപ്പം നിന്നു. എന്നാല്‍ ഇപ്പോള്‍ പിണറായിയോടുകാട്ടുന്ന ഈ വിധേയത്വം കാണുമ്പോള്‍ ഇത്തരക്കരായ മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകരെ എന്തു വിളിക്കാനാണ് സമൂഹം ആഗ്രഹിക്കുന്നതെന്നു വ്യക്തമല്ല. പിണറായിയുടെ ധാര്‍ഷ്ഠ്യത്തിന് മുന്നില്‍ മുട്ടുമടക്കേണ്ടതല്ല മാധ്യമ ധര്‍മം. ഏഷ്യനെറ്റില്‍ വിനു വി ജോണ്‍ പറഞ്ഞു പോലെ ചോദ്യങ്ങള്‍ ആര്‍ക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാക്കിയാലും അത് ചോദിച്ചുകൊണ്ടു തന്നെയിരിക്കണം.